Pierwszy szok

Mamy córeczkę, fantastyczną dziewczynkę, któa zczęłą chodzić już do przedszkola - o dziwo dostała się pomimo swoich 2,5 lat, więc zdecydowaliśmy się na drugie dziecko. Wyliczony termin starań, oczekiwanie na wynik hcg, no i jest ciąża :) udało się. Ale wcześniejsze niepowodzenie napawa niepokojem. Idę do ginekologa. Wszystko dobrze. Jak na ten etap. 9 tydzień :):):):):) bada, bada, każde umówić się na koleją wizytę, ale będzie kolega na zastępstwie bo on wyjeżdża na urlop. No każdy ma prawo do odpoczynku więc co za różnica, tymbardziej, że zastępca pracuje w szpitalu, w którym planuję rodzić. Idziemy po miesiącu z mężem na drugą wizytę, ale ginekolog mówi, że to wczesna ciąża, więc trzeba zbadać wewnętrznie, wyprasza męża. W trakcie badania nagle stwierdza, że on jednak poprosi męża. Zdenerwowałam się bardzo, bo już wczęsniej zdażyło nam się niepowodzenie, a uczucie które temu towarzyszy zdecywoanie wolałabym zapomniec. Nie tym razem :) Lekarz bada i mówi: a tu są bliźniaki? cios w twarz. bliźniaki? ale skąd? :) Bada i mówi - ciążą jednokosmóskowa, dwuowodniowa. Cokolwiek to wtedy znaczy. cieszyć ię? Śmiać czy płakać? Cieszymy się :) chyba :) najmłodsi już nie jesteśmy więc czemu nie kumulacja?